| 
           Het
        einde van het huwelijk zoals wij dat kennen   "Het
      huwelijk was oorspronkelijk gepland om het fysieke overleven te helpen.
      Met de groei van het spirituele bewustzijn in de wereld is deze vorm
      vervangen door een nader, meer gewijde verbintenis tussen partners om
      elkaar in spiritueel groei bij te staan" "Tweelingzielen"   Er schijnt iets serieus fout te lopen met het huwelijk. Gedurende de laatste 50 jaar zijn de scheidingen in de United States
      opgelopen tot ongeveer 50% van de huwelijken. En er is geen verbetering te
      zien in de nabije toekomst. Dat is een ontnuchterende trend en statistiek.
      Ik heb onlangs bijgedragen aan dit nummer en het voelt niet zo goed,
      speciaal wanneer er onschuldige kinderen in verwikkeld zijn. Een kleinere
      groep van mensen heeft meer dan eens bijgedragen. De meesten van hen
      voelen zich slechter dan ik en vragen zich af waar het verkeerd ging.  De dingen zijn niet zoveel veranderd over de jaren. De stenen
      geschriften uit de oudheid vertelden ons dat mannen en vrouwen reeds
      huwden en scheidden duizenden jaren voor de geboorte van Christus. Het
      bleek toen blijkbaar ook niet te werken.   De statistieken laten ook
      blijken dat de helft van de koppels die niet gescheiden zijn nog gehuwd
      zijn. Maar zijn ze gelukkig en vervuld? En in welke graad? Ik denk dat de
      meesten van hen doen alsof en ongelukkig en moe zijn van het doen alsof
      het goed is. En toch blijven ze samen voor zo veel verschillende redenen. Sommige koppels blijven het waarschijnlijk ondergaan omdat ze de
      zekerheid en het comfort niet willen missen dat een wettelijk huwelijk met
      zich meebrengt. Andere blijven samen voor de kinderen. En er zijn er ook
      die hun religieuze belofte niet willen breken omdat ze niet voor eeuwig
      naar de hel willen gaan. Misschien 5-10% van de koppels op deze planeet
      hebben enig idee over wat het inhoudt om een huwelijk tot een blijvende en
      vervullende relatie te maken.   Hier
      is een recent citaat van het Reuter's nieuwsagentschap... "De
      meeste gemeenschappelijke regelingen in de Verenigde Staten bestaat uit
      ongehuwde koppels en geen kinderen, wat een derde is van alle huishoudens
      in 1998, het dubbele van in 1972"  "Ondertussen,
      gaat de traditionele  kernfamilie
      - een gehuwd koppel met kinderen - achteruit van 45 procent in 1972 tot 26
      procent nu, volgens opmetingen door het Nationaal Opiniecentrum van de
      univesiteit van Chicago."  Deze bevindingen gaan verder met het steunen van het idee dat er iets
      grondig verkeerd is met de huwelijkservaring. De wortels van het probleem
      hebben te maken met de redenen waarom mensen in het huwelijk stappen op de
      eerste plaats en het dan terug beëindigen wanneer het niet meer werkt. En
      het kan altijd teruggebracht worden naar het spel en de beïnvloeding van
      onze ego's. Verliefd worden op het juiste moment op de juiste persoon brengt ons tot
      het geloof dat de eenheid voor altijd kan duren. Als resultaat zien we
      onszelf vaak beloftes maken en ze daarna breken omdat ze te moeilijk zijn
      om te houden. Het is niet ongewoon dat dit een paar keer gebeurt gedurende
      een leven, als tieners, jong volwassene of zelfs gedurende de latere jaren
      van ons levens. We blijven verliefd worden en maken en breken beloftes van
      eeuwige liefde.  Er is iets niet juist. Het aantal koppels die vandaag of morgen wil
      scheiden, gehuwd of niet, spreekt voor zichzelf. Zij herinneren er
      voortdurend aan dat er iets grondig mis is met onze relaties. En toch,
      worden we telkens weer aangegrepen door het verliefd worden, gaan huwen,
      passioneel paren, baby's krijgen en onze liefde beloven voor eeuwig. En
      toch zijn er maar weinig personen die zich afvragen waarom het verkeerd
      loopt met dit alles.         Wat ontbreekt er? Vragen de jongvolwassenen van vandaag zich af of het
      ooit hun eigen leven zal beïnvloeden? Maken ze zich bezorgd? Wat kunnen
      ze doen? Hoe kunnen wij helpen zodat ze dezelfde fouten niet meer maken?  Voor ik trouwde was er niemand die me vroeg 'Wat is het echte doel van
      je huwelijk?" Oprecht, ik denk dat heel weinig mensen op dat moment
      het juiste antwoord zou hebben gehad. Iedereen deed het, kinderen krijgen
      en een thuis, en dat leek leuk. En al mijn vrienden en familie deden het
      ook. Tot overmaat van ramp was Hollywood het verliefd worden aan het
      ophemelen en sentimentele liedjes herinnerden ons er altijd aan hoe
      prachtig het wel was.  Wat het proces ook aandreef was de liefde tussen de twee geliefden. De
      meesten van ons huwen wanneer de intensiteit in een relatie op zijn
      grootst is, de eerste 2-3 jaar. En op een dag vragen we ons af wat er
      gebeurt als de hittegolf en de passie vergaan is. Wat doen we nu om onze
      partnerschap te laten werken? Wat is het volgende?  Alles met een mislukkingsproces van ten minste 50% zou moeten gillen
      naar deze die willen luisteren dat er iets totaal verkeerd is aan de
      redenen waarom mensen beginnen aan lange romantische relaties. Hopelijk
      zullen de jongvolwassen vandaag er aandacht aan schenken en meer vragen
      stellen dan ik deed.       
       Wat is het basisprobleem achter dit mislukkingscijfer? Het heeft alles
      te maken met de vele ego-angst-gebaseerde motieven die vaak voldoende zijn
      om aan een huwelijk te beginnen. En het heeft heel veel generaties lang
      standgehouden. Met andere woorden, huwelijken mislukten omdat we het
      gebruikten voor de verkeerde redenen.     
       Er zijn nog steeds veel verkeerde redenen. Hier zijn er een paar om over
      na te denken...     
        Het huwelijk zal een einde maken aan mijn eenzaamheid.  Ik zal iemand hebben die voor me zorgt  Mijn partner zal me gelukkig maken  Ik kan prachtige dingen verwachten van mijn partner  Het is zo romantisch om je hart weg te schenken aan een ander  Ik voel me heel als ik bij mijn geliefde ben  Zij zal me nodig hebben ik heb haar nodig  Nu is ze van mij  Ik kan mezelf zijn als ik getrouwd ben  We zullen allebei controle over elkaar kunnen uitoefenen  Een huwelijk zal me gelukkig maken  Nu kan ik dingen verwachten van mijn echtenoot (echtgenote)  Mijn partner zal betekenis aan mijn leven geven  Ons gezamelijk inkomen zal ons helpen om meer te hebben en ga zo maar door.  Deze redenen waren de basis van de meeste relaties en dat is het nog
      voor velen. Wanneer ik spreek over de dood van het huwelijk wil ik zeggen
      dat het einde betekent van langeduurrelaties voor al deze verkeerde
      redenen Een ander groot probleem is dat we steeds in de val trapten van verliefd
      worden op het "beeld" van een huwelijk dat anderen voor ons
      geschilderd hebben terwijl we opgroeiden. Zoals bijvoorbeeld in films, tv,
      boeken, liedjes, door vrienden en familie, die allemaal samenwerken om ons
      te beïnvloeden gedurende onze onschuldige jaren, als onze hormonen in
      overvloed stromen. Het gemakkelijkste: verliefd worden wordt steeds weer
      getoond in de films en bezongen in vele liedjes. En na een tijdje is dat
      wat we ook willen doen. Verliefd worden en een relatie hebben.  Dit wordt serieus. We willen ons leven lang spenderen aan één ander,
      baby's maken, een fijn huis hebben op het platteland, en ga zo maar door.
      Het is zo gemakkelijk om in de ban te raken van het beeld dat
      afgeschilderd wordt met verlovingsringen, limosines, bruidsjurk, receptie,
      cadeaus, huwelijksreis, huis, meubilair, tv, auto, babykamer, en zo vele
      andere materiële dingen. En toch zijn al meer dan 50% van deze beelden geëindigd
      in echtscheidingen. Men moet zich afvragen: is er iets verkeerd met dit
      beeld?  Er gebeurt iets nieuws vandaag. Verandering is in de lucht en het is
      onomkeerbaar. Het gebeurt overal op deze planeet en het beïnvloed de
      relaties dramatisch. Het is geen toeval dat de lopende huwelijken die
      gebaseerd waren op oude geloofssystemen en menselijke religieuze dogmas
      ongedaan gemaakt worden met een ongelooflijke snelheid. Wanneer het 2160
      jaar oude tijdperk van ego-gebaseerde vissen naar het einde loopt, zullen
      vele traditionele geloven gebaseerd op angst beginnen afbrokkelen. 
        Er komt een nieuw tijdperk aan, en het heet Waterman. Alle lopende en
      volgende relaties zullen door die nieuwe energie aangestoken worden.
      Waterman moedigt geen vals geloof aan en steunt geen op angst gebaseerde
      gedachten, noden of handelingen. Waterman leidt ons binnen in een
      spirituele tijd en het is op deze basis dat we onze toekomst gaan bouwen.
      Dit nieuwe tijdperk zal het bewustzijn verhogen over de gewijde betekenis
      achter het concept van zielemaatjes en tweelingzielen, en hoe dit soort
      relaties ons wakker kunnen maken voor onze ware spirituele natuur en
      erfdeel.  Aan het buitensporige materialisme van de huwelijken van vandaag zal ook
      een einde komen. Een evenwicht tussen het spirituele en het materiële zal
      nodig zijn voor degenen die dit pad kiezen. Degenen die dat niet kunnen
      zullen het moeilijk vinden om durend geluk en vervulling te vinden in hun
      relatie.  Het citaat uit het boek 'Tweelingzielen' aan het begin van dit artikel
      zegt dat door de jaren een van de voornaamste redenen voor een huwelijk
      was te overleven in onze fysieke wereld. Dat is zo juist. De traditionele
      en religieuze begrippen van een huwelijk zijn voor het grootste deel
      gebaseerd op het beangstigende geloofssysteem.  Er is geen plaats voor het ego en voor angst in de Waterman energie van
      liefde en harmonie. Dankzij zijn vibraties zal de betekenis en de redenen
      voor relaties veranderen en dit gedurende volgende levens. En iedereen zal
      er zijn voordeel uit halen.   Voor meer over relaties, wat de oorzaak is van het falen en wat hun groei bevorderd op lange termijn, klik alsjeblieft hieronder.     
 
  |